Projects 143
Październik 2009
Międzynarodowy apostolat WŻCh i jego promocja.
Drodzy przyjaciele w Panu,
Ostatnie Zgromadzenie Światowe naszej Wspólnoty zaleciło, aby nominować koordynatora inicjatyw apostolskich i promocji apostolatu. Rekomendacja ta, zainspirowana apostolskim charakterem naszej wspólnoty jest głęboko zakorzeniona w charyzmacie WŻCh[1]. Jest to dla nas wezwanie, abyśmy bardziej uwidaczniali podejmowane przez nas działania apostolskie, a także naszą obecność przy Organizacji Narodów Zjednoczonych, gdzie działamy jako organizacja pozarządowa (NGO) ze statusem doradczym.
1. Koordynacja inicjatyw apostolskich i promocja apostolatu.
1.1 Na Zgromadzeniu w Fatimie delegaci wyszczególnili kilka wspólnych, palących kwestii. Światowa Rada Wykonawcza zachęca wspólnoty, aby dzieliły się swoimi doświadczeniami i kiedy to możliwe, podejmowały wspólne działania. Zadaniem koordynacji inicjatyw apostolskich jest wspieranie synergii (współdziałania, które przynosi większe efekty niż działanie osobno) i wymiany doświadczeń pomiędzy wspólnotami lokalnymi, które zajmują się podobnymi kwestiami. Wspólnota Światowa może z jednej strony, odgórnie organizować takie współdziałanie, z drugiej strony, istniejąca współpraca między wspólnotami może być impulsem dla Wspólnoty Światowej do podjęcia działań wspierających. Dlatego, koordynator inicjatyw apostolskich będzie promował najlepsze możliwe sposoby współpracy pomiędzy wspólnotami lokalnymi w prowadzonych przez nie dziełach apostolskich. W niektórych przypadkach koordynator może zachęcać wspólnoty do podjęcia współpracy, ale nie będzie on inicjował współpracy, jeżeli wspólnoty nie będą miały takiego pragnienia. Nie mamy również zamiaru tworzyć dodatkowej płaszczyzny pomiędzy istniejącymi strukturami apostolskimi. Chcemy natomiast wprowadzić mechanizm, który pomoże wykorzystać uzupełniającą się naturę tych istniejących struktur.
1.2 Punktem wyjścia do promocji apostolatu są konkretne doświadczenia zaangażowania apostolskiego w naszych wspólnotach krajowych oraz nasze przekonania wyrażone w Zasadach Ogólnych. Promocja apostolatu będzie odpowiadała naturze naszej wspólnoty, która jest ignacjańska, świecka i międzynarodowa. Promocja ta będzie inspirowana Ćwiczeniami Duchowymi, w szczególności poprzez rozeznawanie. Będziemy rozeznawać nie tylko działania i najlepszy sposób ich podejmowania, ale również pragnienia i poruszenia budzące się w naszych sercach podczas wypełniania naszej misji. W ten sposób, promocja apostolatu otwiera nam nowy obszar, w którym kluczowym i koniecznym warunkiem do owocnego działania jest nasza charakterystyczna metoda działania - RPWR[2] . Promocja apostolatu daje nam doskonałą okazję do pogłębienia i stosowania dynamiki RPWR i w ten sposób niewątpliwie pomaga naszej Wspólnocie wzrastać jako ignacjańskie ciało apostolskie.
1.3 Na charakter naszej misji promowania apostolstwa będzie wpływał fakt, że jesteśmy świeckimi członkami Kościoła. W promowanie apostolstwa angażujemy się zgodnie z naszym (świeckim) sposobem bycia w świecie. Stąd też misja promowania apostolatu będzie miejscem, gdzie wzrastać będzie nasza świadomość i pragnienie życia pełnią katolickiej tożsamości, służąc Kościołowi oraz ludziom. W misji tej będziemy mogli dać wyraz naszej inwencji twórczej i uzdolnieniom do pracy z innymi, chrześcijanami i niechrześcijanami. W zamian, misja ta odżywi i odnowi w nas świeckie powołanie w dzisiejszym świecie.
1.4 Promocja apostolstwa będzie miała rys międzynarodowy ponieważ pozwoli na współpracę ponad granicami, oraz w zróżnicowanych uwarunkowaniach narodowych i regionalnych. Zaangażowania, w których biorą udział członkowie WŻCh są wszak mocno zróżnicowane. To zróżnicowanie dotyczy nie tylko samej natury zaangażowań, ale również warunków w jakich są one prowadzone. Na przykład, problem dostępu do wody jest różnie postrzegany w zależności od dostępności bądź niedostatku tego zasobu w regionie, w którym żyjemy. Podobnie regiony, które są "źródłem" imigrantów oraz regiony do których docierają imigranci będą postrzegać w różny sposób problem imigracji. Członkowie naszej wspólnoty doświadczają tych dwóch problemów (dostępu do wody oraz imigracji). Różnorodność jest naszym wielkim bogactwem ponieważ daje nam szersze rozeznanie i uczy nas rozwijać takie podejście do problemów, w którym myślimy globalnie i działamy lokalnie. Dzięki niej możemy też organizować działania o zasięgu międzynarodowym. Różnorodność wzmacnia wiarygodność naszego stanowiska w sprawach publicznych oraz naszej działalności lobbingowej.
2. Kilka uwag
2.1 Promocja apostolstwa dotyczy wszelkich działań wiążących się z podejmowaniem dialogu z decydentami. Bywa to czasem sprzeczne z działaniami lobbingowymi, które polegają na wywieraniu nacisku na rządowe organy decyzyjne. Rozróżniając pomiędzy promocją a lobbingiem możemy stwierdzić, że promocja będzie polegała na obronie zasad, a lobbing na obronie konkretnych interesów. WŻCh nie podjęła jeszcze końcowych decyzji co do zagadnień, które mielibyśmy promować ani nie wybrała organów decyzyjnych, do których mielibyśmy się odwoływać w naszych działaniach promocyjnych/lobbingowych. Dlatego też, powyższe rozróżnienie, nie ma na tym etapie praktycznego znaczenia. Tak, czy inaczej, ważne jest aby pamiętać, że nasze działania promocyjne/lobbingowe będą się charakteryzować preferencyjną opcją na rzecz ubogich. Będziemy pracować z ubogimi i dla ubogich. Ważne jest więc, abyśmy potrafili z nimi współodczuwać, być z nimi w komunii. Będąc we wspólnocie z ubogimi uczynimy naszą misję bardziej autentyczną, a nasze stanowisko w sprawach publicznych - bardziej godne zaufania. Ponieważ określenie "preferencja" nie oznacza wyłączności, pozostajemy wrażliwi również na tych, których nie zaliczamy do kategorii "ubogi".
2.2 Czasami, działania apostolskie są same przez się związane z działaniami promocyjnymi. Nawet jeśli inicjatywy apostolskie są przedmiotem dialogu z decydentami, to jednak część z nich nie ma na celu promocji apostolstwa, zwłaszcza promocji na poziomie międzynarodowym. Na przykład, zaangażowanie może polegać na towarzyszeniu osobom zranionym i wspieraniu ich i do tego się ograniczać, bez potrzeby prowadzenia dialogu z decydentami. Stąd też, zaangażowania apostolskie nie stanowią z definicji promocji apostolstwa i nie muszą do promocji apostolstwa prowadzić. Podejmując kroki w kierunku promocji apostolstwa, jesteśmy narażeni na ryzyko dewaluacji, nawet nieświadomej, tych działań apostolskich, które nie prowadzą do promocji apostolstwa. Powinniśmy szanować i chronić wybory zaangażowań nie prowadzących do promocji, o ile nie są one podyktowane ukrytymi, nieuporządkowanymi motywacjami, takimi jak opór przed współpracą z innymi. Nikt nie powinien czuć się pod presją aby rozszerzyć swoje zaangażowanie apostolskie ku promocji apostolstwa, ani nikt nie powinien być wykluczany z tej promocji ze względu na charakter swojego zaangażowania.
2.3 W szczególności, miejmy w pamięci, że pewne działania lobbingowe byłyby realizowane jedynie przez niewielkie grupy osób przygotowane do takiego zadania. Taki sposób postępowania byłby niezbędny dla zapewnienia skuteczności misji i pozwoliłby na skuteczny podział obowiązków w ciele apostolskim. Misja pozostanie wspólną misją. W rzeczywistości, to co czyni ją wspólną misją to dynamika RPWR, a nie koniecznie udział całej wspólnoty w tym samym zaangażowaniu. Realizacja misji przez małą grupę, bądź nawet jedną osobę nie wyklucza wspólnotowości tej misji, o tyle, o ile jest ona przeżywana we wspólnocie zgodnie z dynamiką RPWR.
2.4 Niektórym z nas trudno jest pogodzić kwestię promocji apostolstwa z apostolatem w terenie. Udział w kręgach podejmujących decyzje jest czasami postrzegany jako strata czasu i środków, ponieważ nie są one bezpośrednio ukierunkowane na ubogich, których uczyniliśmy naszą opcją preferencyjną. To wrażenie jest tym silniejsze, że WŻCh nie posiada wielu zasobów ludzkich i materialnych. Korzystanie z dostępnych zasobów, już i tak ograniczonych, powinno być bardziej rozsądne. Może to w tym przypadku oznaczać ograniczenie naszego działania tylko do ubogich, którym zapewniamy pierwszeństwo. Ponadto, opcja ta wydaje się być atrakcyjna, gdyż działania na rzecz promocji apostolstwa nie przynoszą natychmiastowo owoców, a te nie są łatwo dostrzegalne nawet w dłuższej perspektywie czasu. Jest to zagadnienie do rozeznania, ponieważ ignacjańska promocja apostolatu jest nie tylko środkiem towarzyszenia i służenia ofiarom niesprawiedliwości, ale także pracą na rzecz zmiany mechanizmów, które przyczyniają się do powstania niesprawiedliwości i utrwalają ją. Z tego powodu obecność w kręgach decyzyjnych, które mogą wpływać na los ubogich ma takie samo znaczenie jak bezpośrednie towarzyszenie ubogim i służba im. Promowanie apostolstwa czerpie ze służby i towarzyszenia ubogim. Jest ono nie alternatywą, ale często niezbędnym uzupełnieniem apostolstwa polegającego na służbie i towarzyszeniu ubogim.
3. Dalsze kroki
3.1 Po przeprowadzeniu dzielenia i rozeznawania Światowa Rada Wykonawcza zaprosiła Guya Maginzi, aby przez rok służył jako koordynator inicjatyw apostolskich i międzynarodowej promocji apostolatu. Z radością informujemy, że Guy zgodził się przyjąć tę misję i podejmie ją jak tylko przekaże funkcję Sekretarza Wykonawczego Wspólnoty Światowej Franklinowi Ibanezowi. Głównym zadaniem Guya w tym roku będzie otwarcie drogi dla przyszłych działań promocyjnych WŻCh. W działaniu skierowanym do wewnątrz, określi szczegółowo istniejące inicjatywy apostolskie WŻCh, wesprze kontakty między nimi i zbada możliwości tworzenia ich międzynarodowej promocji. W działaniu skierowanym na zewnątrz, wzmocni, na tyle, na ile się da, kanały współpracy z innymi organizacjami, czyli Towarzystwem Jezusowym oraz Forum Katolickich Organizacji Pozarządowych (Forum of Catholic Inspired NGOs.) Światowa Rada Wykonawcza ma nadzieję, że pod koniec tego roku pracy uda się stworzyć plan działania w tej sprawie. Praca ta jest więc dwukierunkowa: skierowana do wewnątrz wspólnoty oraz na zewnątrz.
3.2 Wkrótce otrzymacie kwestionariusz, który ma dać wspólnocie pełny obraz zasobów i potencjału apostolskiego. Będzie to naszym pierwszym krokiem, pozwalającym nam przystąpić do kolejnych działań. Będziemy wdzięczni za wypełnienie kwestionariusza z możliwie największą uważnością i udzielanie odpowiedzi najszybciej jak to możliwe. Zachęcamy również każdego, kto chciałby zgłosić pomysły lub ma uwagi do naszej refleksji do kontakt z Guyem na adres e-mail Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript..
3.3 Zachęcajcie członków waszych wspólnot i wszystkich waszych struktur apostolskich do udziału w tym szerokim dialogu zapoczątkowanym przez Światową Radę Wykonawczą. Wiążemy z nim wielkie nadzieje, a jego rezultaty będą zależeć od waszego udziału w nim. Chcielibyśmy ustalić kilka kwestii: W jaki sposób możemy zapewnić stabilność finansową dla naszych działań promocyjnych? Jakim zagadnieniom chcemy dać pierwszeństwo w naszych działaniach? Z kim chcemy współpracować i jak? Ku jakim organom decyzyjnym możemy kierować nasze działania promocyjne, a których organów nie chcemy angażować? Przed nami stoi wiele wyzwań. Światowa Rada Wykonawcza postrzega je jako cenną dla nas wszystkich okazję do podjęcia rozeznania i przyczynienia się do wzrostu WŻCh jako ciała apostolskiego służącego Kościołowi i światu.
Zjednoczeni w służbie i modlitwie,
Daniela Frank Guy Maginzi
Prezydent Sekretarz Wykonawczy
[1] "Życie nasze Ze swej istoty jest apostolskie. Teren misji podejmowanej przez WŻCh jest nieograniczony; rozciąga się zarówno na Kościół jak i świat, byśmy mogli nieść ewangelię zbawienia wszystkim ludziom i społeczeństwom, poprzez otwieranie serca na nawrócenie i walkę o przemianę zniewalających struktur." ZO 7
"W duchu najlepszych tradycji oraz celem zapewnienia większej skuteczności apostolstwa Wspólnota Życia Chrześcijańskiego każdego szczebla inspiruje swych członków do uczestnictwa we wspólnych programach, zadaniach. W odpowiedzi na różne, zmieniające się potrzeby wspólnota może utworzyć, tam gdzie rozpozna je jako właściwe, narodowe lub międzynarodowe systemy współpracy (networks), specjalistyczne zespoły apostolskie lub inne podobne inicjatywy". NO 10
"Pragniemy uczestniczyć w różnych forach narodowych i międzynarodowych, wnosząc w nie głos od najbiedniejszych, w sprawach takich jak problem długu międzynarodowego. Na różne sposoby, każdy znas jest wezwany do aktywneego uczestnictwa w strukturach ekonomicznych, politycznych i społecznych - nie tylko dla przedstawiania krytycznego punktu widzenia, ale też po to, by proponować rozwiązania" ("Nasza wspólna misja", Itaici, 1998)
[2] Dynamika rozeznawanie-posyłanie-wspieranie-rewizja (ang. DSSE - discerning - sending - supporting - evaluating)
Tłumaczenie (nieoficjalne) z tekstu angielskiego dostępnego na stronie wspólnoty światowej.