Z Dobrą Nowiną można docierać do ludzi w różny sposób. Przez dzieła charytatywne, głoszenie nauk, rekolekcje. Ważną, choć w dzisiejszych czasach, może nieco zaniedbywaną drogą głoszenia Ewangelii jest sztuka. Sztuka, która angażuje zmysły, oddziaływuje na emocje, dociera ze swoim przesłaniem wprost do serca odbiorcy.
O takim właśnie apostolstwie - poprzez sztukę, ikonopisanie - opowiada poniższa historia. Historia osób, które szukały sposobu, by swoimi talentami móc jak najlepiej służyć Bogu.
A zaczęło się to tak...
Początki
Julita i Kasia poznały się w Kaliszu na Sesji o ikonie prowadzonej przez o. Aleksandra Jacyniaka. Po pewnym czasie spotkały się znowu. Tym razem w Krakowie na kursach ikonopisania prowadzonych przez o. Zygfryda Kota. Często jeździły razem pociągiem do Krakowa. W czasie wspólnej podróży Julita opowiedziała Kasi o Wspólnocie Życia Chrześcijańskiego (WŻCh), i tak Kasia została wkrótce członkiem wspólnoty o nazwie "Św. Andrzej Bobola".
Powstanie grupy ikonopisarskiej
We wrześniu 2000 r. wybrały się obie na plener ikonograficzny do Starej Wsi. Na tym pierwszym plenerze panowała niezwykła atmosfera ciszy, modlitwy, wzajemnej życzliwości i wspólnej pasji. Z Warszawy przyjechały wówczas jeszcze dwie osoby, Ewa i Bartosz.
Po powrocie z pleneru zaczęli się we czwórkę regularnie spotykać w Warszawie. Po doświadczeniu malowania czterech postaci do ikonostasu na następnym plenerze, grupa jeszcze bardziej zjednoczyła się. Przyjęła nazwę Agathos, z Greckiego Dobro, nawiązując do pierwszych wieków Chrześcijaństwa gdy kościoły jeszcze nie podzielone ustaliły wspólne zasady malarstwa sakralnego.
Pragnieniem Julity było, aby stworzyć grupę ewangelizacji poprzez sztukę. Jednak ten pomysł trudno się rozwijał. Chętni przychodzili i odchodzili, zniechęceni trudnościami. Natomiast grupa ikonopisów trzymała się razem. Spotkania były coraz ciekawsze, zaczęły się pojawiać różne propozycje z zewnątrz: organizowania wystaw, spotkań z innymi grupami, a w końcu rekolekcje z ikoną.
Przyszło też zamówienie z kościoła Św. Trójcy w Lublinie na dużą ikonę maryjną. Postanowili spróbować wykonać ją razem we czwórkę i tak powstała jedna z najlepszych ikon jakie do tej pory zrobili, bo każdy ofiarował z siebie to co najlepsze.
Współpraca ikonopisów ze Wspólnotą WŻCh - Rekolekcje ze sztuką
Wspólnota "Św. Andrzej Bobola" z aprobatą obserwowała rozwój grupy Agathos. W grudniu 2006 r. powstała możliwość zorganizowania rekolekcji adwentowych w oparciu o ikonę. W kościele parafialnym w Podkowie Leśnej rekolekcje głosił o. A. Jacyniak, a przygotowały je wspólnie Wspólnota i grupa Agathos. Rekolekcje spotkały się z dużym zainteresowaniem.
Wspólnota pomagała również w organizacji dwu wystaw w Sanktuarium Św. Andrzeja Boboli w styczniu 2007 oraz w siedzibie Stowarzyszenia Civitas Christiana w maju 2007.
W okresie Wielkiego Postu w 2008 r. obie grupy zorganizowały rekolekcje w Sanktuarium św. Andrzeja Boboli w Warszawie, wprowadzając obok ikon elementy liturgii wschodniej.
Ponieważ zainteresowanie ludzi rekolekcjami ze sztuką okazało się spore, Wspólnota "Św. Andrzeja Bobola", uprzednio inspirowana działalnością grupy Agathos, podjęła próbę zorganizowania rekolekcji już bez ikon, lecz z elementami sztuki zachodniej, oraz opowieściami ludowymi i apokryficznymi przedstawionymi przez p. Małgorzatę Litwinowicz ze Stowarzyszenia "Studnia O". Pomysł na włączenie opowiadań w rekolekcje zrodził się przed ikonami, które towarzyszyły występowi Stowarzyszenia "Studnia O." w Narolu, w opuszczonej cerkwi w czasie festiwalu Narol Arte w sierpniu 2008 r. Rekolekcje te głosił o. Jacek Pleskaczyński w Wielkim Poście 2009.
Tak splata się działanie Grupy Agathos i Wspólnoty "Św. Andrzej Bobola" we wspólnym celu uwielbienia Boga i przybliżenia Go ludziom.
Linki
Grupa Agathos
Julita Jaśkiewicz