Miesiąc maj, pełen świeżej zieleni, kolorów i zapachów kwiatów, ptasiego rejwachu. Ten, zdaniem wielu, najpiękniejszy miesiąc w roku, Kościół poświęcił Maryi.
Wizerunek Maryi znamy z kart Biblii. Spotykamy ją w scenie zwiastowania (Łk 1,26-38), w drodze do Elżbiety (Łk 1,39-56), widzimy ją w burzliwych, ale radosnych wydarzeniach związanych z narodzeniem Jezusa (Mt 1,18-2,23, Łk 2,1-40), później w czasie szukania dwunastoletniego Syna podczas Święta Paschy (Łk 2,41-50). Widzimy jak Maryja towarzyszy Jezusowi (Łk 2,51), słyszymy jej słowa wypowiedziane w Kanie - ostatnie przytoczone w Biblii słowa Maryi, jej testament „zróbcie wszystko, cokolwiek Wam powie” (J 2,5).
Później znajdujemy ją w tłumie, w czasie nauczania Jezusa (Mt 12,46-50, Mk 3,31-35, Łk 8, 18-21), by w końcu doprowadziła nas pod Krzyż (J 19, 25-27) i do wieczernika w czasie Zesłania Ducha Świętego (Dz 1,14). Tych wzmianek nie jest tak bardzo wiele, jednak można dzięki nim znaleźć w Maryi wspaniały i bogaty wzór do naśladowania.
Modlitwa przygotowawcza
Prosić Pana, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny skierowane były w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu.
Tekst do medytacji
Łk 1,46-55 Wtedy Maryja rzekła
«Wielbi dusza moja Pana,
i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy.
Bo wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej.
Oto bowiem błogosławić mnie będą odtąd wszystkie pokolenia,
gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny.
Święte jest Jego imię -
a swoje miłosierdzie na pokolenia i pokolenia [zachowuje] dla tych, co się Go boją.
On przejawia moc ramienia swego,
rozprasza [ludzi] pyszniących się zamysłami serc swoich.
Strąca władców z tronu, a wywyższa pokornych.
Głodnych nasyca dobrami, a bogatych z niczym odprawia.
Ujął się za sługą swoim, Izraelem,
pomny na miłosierdzie swoje -
jak przyobiecał naszym ojcom -
na rzecz Abrahama i jego potomstwa na wieki».
Obraz do medytacji: Zobaczyć Maryję, jako matkę tulącą Dziecko w swoich ramionach. Zobaczyć jej czułość wobec Dziecka, jej cierpliwość, jej siłę. Zobaczyć, jak wielkie i czyste jest serce Maryi.
Prośba o owoc modlitwy: O wewnętrzne poznanie Boga, abym mogła/mógł Go bardziej kochać.
1. Maryja jest najdoskonalszym przykładem działania Bożej łaski w człowieku. To, co w niej podziwiamy, to piękno obecności Bożej. Ona przyjęła Jego słowo, oddając się Mu do dyspozycji. Oddając Mu swoją wolę, swoje życiowe plany, swoje ciało. Maryja przyjęła z wdzięcznością słowo Boga swoim duchem i swoim ciałem.
Jezus powiedział, że jego matką są Ci, którzy słuchają słowa Bożego i wypełniają je. Jak ja przyjmuję słowo Boga w moim życiu? Jak go słucham? Jak staram się wypełniać?
2. Maryja przyjęła i nosiła w sobie Boga. Trwała przy Nim. W zwyczajności i trudach swojego życia. Bez zabezpieczeń, bez oparcia w innych ludziach, gdy przyszło jej rodzić samotnie w rodzinnym mieście. Za to w pełnym zaufaniu Bogu. To oswojenie z trudem, cierpieniem pozwoliło jej pozostać w jedności z cierpiącym Jezusem, nie uciec spod Krzyża.
Jak ja znoszę trudy, a może monotonię codziennego życia? Czy noszę na co dzień Boga w sercu? Czy potrafię Mu ufać trudnych chwilach?
3. Maryja nie zatrzymywała swojego Syna dla siebie. Niosła Boga innym. Wychowała Jezusa by mógł pełnić swoją misję i Go w tej misji wspierała, wskazując innym ludziom na Niego.
Czy ja w moim życiu, udzielam Boga innym? Czy wstawiam się za innymi w moich modlitwach? Czy wskazuję ludziom na Boga? Czy pociągam innych ku Niemu?
Czy czuję się zaproszona, zaproszony, by być jak Maryja – by przyjmować Boga, nosić Go w sobie i by Go udzielać innym ludziom?
Rozmowa końcowa
W rozmowie końcowej można porozmawiać z Maryją i Jezusem o naszych pragnieniach, o tym, co było ważne podczas tej modlitwy.
Na koniec można odmówić litanię Loretańską, lub „Zdrowaś Maryjo”
Do poczytania:
- "Duchowość kobiety" pod red. J. Augustyna SJ, artykuł "Piękna kobieta", Monika Waluś, wydawnictwo WAM.
- O medytacji
- Schemat medytacji