Kochający Boże,

Stajemy przed Tobą prosząc o Twą szczególną łaskę na rok poświęcony pamięci nawrócenia świętego Ignacego.

Wspominamy bitwę pod Pompeluną, waleczność Ignacego, jego brawurę i umiejętność odnoszenia się do swoich towarzyszy.

Wspominamy jego ranę; zrujnowane marzenia; jawną porażkę; kruchość zdrowia; powrót do Loyoli i długie dni poszukiwania duszy starającej się znaleźć własną drogę w życiu, w końcu oddanie swojego życia Tobie po usłyszeniu Twojego głos przemawiającego przez czytania, sny, modlitwy i wyobraźnię.

Wspominamy jego podróż do Manrezy; jego wewnętrzne zmagania; jego pragnienie docierania do innych, pomagania duszom odkrywania pocieszenia Twojego Zmartwychwstałego Syna. Prosimy Panie, odnów, także dziś, ducha Ignacego w nas.

Byśmy przybliżali się do jego całkowitego zaufania Duchowi Świętemu, wiernie za Nim podążając, nie wybiegając do przodu ani nie zostając w tyle.

Byśmy przyswajali jego umiejętność rozeznawania, jego odwagę, wrażliwość, poszukiwanie towarzystwa; jego otwartość na młodych i pragnienie dzielenia się z nimi swoją mądrością.

Byśmy uczyli się od niego nieustraszoności w podejmowaniu działań, nawet jeżeli miałoby to oznaczać, że czasem popełnimy błędy.

Daj Panie, byśmy zapłonęli jego gorliwością apostolską i by wypełniła nas miłość do tego pięknego choć zepsutego świata.

Pomóż nam Panie odrzucić nasze ograniczone poglądy, nasze wyrobione opinie i uprzedzenia do nas samych, do innych, do świata i zobaczyć wszystko nowymi oczami.

Pomóż nam żyć coraz głębiej charyzmatem ignacjańskim przez ujrzenie wszystkiego na nowo w Chrystusie, przez dostrzeganie działania Twojej łaski, nawet w ciemności i cierpieniu. Niech ten Rok Ignacjański pomoże nam poznać Jezusa ubogiego i pokornego, byśmy mocnej Go kochali i bardziej naśladowali.

Błagamy o wstawiennictwo naszej Pani Drogi. Niech Ona pomaga nam wędrować z Twoim Synem, Jezusem, trzymając dłoń w Jego dłoni, każdego dnia wchodząc w świat z poczuciem przygody, miłości i nadziei.

Amen