18 września przeżywaliśmy jubileusz 50-lecia życia zakonnego o. Adama Schulza, wieloletniego asystenta Wspólnoty Życia Chrześcijańskiego w Polsce i Warszawie. Z tej okazji w kościele św. Szczepana w Warszawie uczestniczyliśmy w uroczystej Mszy św., której przewodniczył prowincjał jezuitów o. Tomasz Ortmann. Przy ołtarzu zgromadziło się wielu kapłanów, którzy współpracowali z o. Adamem. Na początku Mszy św. prowincjał przeczytał list od generała jezuitów o. Arturo Sosy, z którego dowiedzieliśmy się, że o. Adam wstąpił do Towarzystwa Jezusowego 1 września 1971 r. Ojciec generał przedstawił bogaty życiorys dostojnego jubilata, prezentując jego posługę na rzecz wspólnoty jezuitów i Kościoła w Polsce.

Ojciec Adam w homilii sam podzielił się świadectwem swojej drogi zakonnej. Wspominał, że jego powołanie zrodziło się właśnie 18 września 1970 r., w święto św. Stanisława Kostki. U jego początków było pragnienie pomagania ludziom. „Wstąpiłem do jezuitów i cieszę się tym do dziś” – mówił. Był m.in. rektorem sanktuarium Matki Bożej Łaskawej w Warszawie. Zajmował się też formacją kleryków. Największym obszarem jego zainteresowań była duchowość ignacjańska. Przeprowadził 5-letnie seminarium poświęcone dawaniu ćwiczeń duchowych, w którym wzięło udział 80 kleryków. Wielu z tych kapłanów pracuje obecnie w domach rekolekcyjnych. „Duchowość ignacjańska fascynuje mnie do dzisiaj” – podkreślał o. Adam.

Był także rzecznikiem Episkopatu Polski. Jak wyjaśniał, jego funkcja służyła temu, aby instytucje kościelne otworzyć na kontakt z mediami, a media nauczyć mówić o Kościele.

Ojciec Adam tworzył wiele wspólnot. Zaczął od Ruchu Światło-Życie i współpracy z ks. Adamen Blachnickim. Był głównym inicjatorem powstania Odnowy w Duchu Świętym.

Ojca Adama fascynuje odkrywanie roli świeckich w Kościele. Jest przewodniczącym Ogólnopolskiej Rady Ruchów Katolickich i redaktorem naczelnym „Serwisu ORRK”.

„To nie moja zasługa, ale Boga i Ducha Świętego, który ze mną pracował. […] Proszę o modlitwę i wsparcie, abym mógł jeszcze coś dobrego dla Kościoła w Polsce zrobić” –zakończył swoją homilię o. Adam.

Pod koniec Mszy św. nasza prezydent Marta Lewandowska-Harasimowicz odczytała płynące z serca podziękowanie o. Adamowi za jego wieloletnią oddaną posługę na rzecz WŻCh. Marta napisała je w formie listu, bo, jak stwierdziła, nie była pewna, czy zdoła przyjechać na tę uroczystość. Słowa wdzięczności dołączyła też koordynator WŻCh w Warszawie. Trwałą pamiątką pozostaną dla o. Adama wręczony mu prezent i kwiat.

Po Eucharystii przeszliśmy do sali św. Judy Tadeusza na wspólną agapę. Zgromadziło się wielu członków naszej warszawskiej wspólnoty , była też obecna Jola Żero-Grochowska z Białegostoku, odpowiedzialna za WŻCh w Warszawie z ramienia Rady Wykonawczej. Dla wielu osób było to spotkanie po długiej przerwie. Już na takim mniej oficjalnym forum niektóre wspólnoty składały o. Adamowi życzenia, wręczały upominki. Była to też okazja do zrobienia pamiątkowych zdjęć.

Ojciec Adam Schultz przez wiele lat był asystentem WŻCh w Polsce i Warszawie. Zawdzięczamy mu liczne seminaria, rekolekcje, szkołę towarzyszenia czy szkołę animatora. Był asystentem wspólnoty św. Szczepan, a obecnie jest asystentem wspólnoty Magis, której towarzyszy od początku jej istnienia, tj. od 1987 r.

Wspólnota św. Szczepan o. Adamowi zawdzięcza swoje istnienie. Jej członkowie wywodzą się z Duszpasterstwa Akademickiego działającego przy parafii św. Szczepana, gdzie o. Adam posługiwał jako kleryk. Wraz z nim przeszli przez oazę, a potem Odnowę w Duchu Świętym. Chcąc pogłębić duchowość, o. Adam zaproponował młodym wtedy ludziom Wspólnotę Życia Chrześcijańskiego. Jak wspomina Wanda Smogorzewska, 21 kwietnia 1982 roku zapytał każdego z nich: „Czy chcesz być w nowo tworzącej się WŻCh?”. Tak się zaczęła przygoda z duchowością ignacjańską i dla tej wspólnoty trwa już niemal 40 lat. W tym czasie powstały też wspólnoty w Białymstoku i Piotrkowie, z którymi wspólnota warszawska miała bardzo żywy kontakt.

Ojcze Adamie, dziękujemy! Niech Bóg darzy Cię zdrowiem i błogosławi Ci na dalsze lata posługi!