Dnia 7 grudnia, w przededniu uroczystości Niepokalanego Poczęcia Maryi, członkowie Warszawskiej WŻCh spotkali się na Dniu Skupienia. Tematem było przeżywanie Eucharystii. Rozpoczęliśmy konferencją o. Leszka Mądrzyka SJ. Nawiązał on do cyklu katechez Papieża Franciszka dotyczących Eucharystii oraz do ogłoszonego przez Komisję Episkopatu Polski programu dla Kościoła w Polsce na lata 2019-2022. Program ten jest pod hasłem „Eucharystia daje życie”.

Najważniejsze dla każdego z nas jest odkrywanie piękna i tajemnicy Eucharystii. Msza święta jest modlitwą: najwspanialszą, najbardziej wzniosłą, najbardziej konkretną. Jest to spotkanie pełne miłości, spotkanie z Bogiem przez Jego Słowo oraz Ciało i Krew Jezusa.

O. Leszek Mądrzyk zaakcentował trzy aspekty Eucharystii:

1. „Trudna jest ta mowa” (J 6, 26-71). Ten fragment Ewangelii jest zbiorem wypowiedzi Jezusa na temat Eucharystii. To On jest Chlebem Życia.

Jezus mówi: JESTEM Chlebem. Tak, jak w historii Izraela Bóg dawał pokarm Ludowi Wybranemu, tak teraz Jezus jest Chlebem, którym Bóg nas karmi. Dla Żydów, którzy usłyszeli, że mają spożywać Ciało i Krew Chrystusa, było to przesłanie niezwykle trudne do przyjęcia. Jest to wybór wiary, trudny również dla nas, dziś. A więc najważniejsza jest Jego obecność. „Jestem z wami aż do skończenia świata”.

Eucharystia ma wymiar Uczty i Ofiary. Jest okazją do spotkania przy posiłku, spotkania z Nim i różnymi osobami, które do Niego przychodzą. Jednocześnie ma też wymiar Ofiary. Jezus ofiarowuje się dla nas i za nas. Karmiąc nas, zaprasza jednocześnie, żebyśmy i my włączyli się w tę ofiarę. Co ja mogę ofiarować?

2. Postawy człowieka, akcentowane w Eucharystii:

- świadomość grzeszności. Nie jest to uczta dla doskonałych. Podczas Eucharystii wielokrotnie otrzymujemy przebaczenie, obmycie z win;

- postawa słuchania, zwłaszcza podczas Liturgii Słowa. Jesteśmy jak Apostołowie, którzy słuchają Pana, kiedy ich poucza, napomina, pociesza;

- zaproszenie do przyjmowania Pana oraz do tego, abyśmy „dali się obsłużyć”, abyśmy tacy, jacy jesteśmy, przyjęli Jego Miłość;

3. Bardzo ważne jest również to, co się dzieje po Eucharystii. Jezus zawsze jest w kościele. Możemy Go tam adorować, trwać przed Nim w ciszy. A my jesteśmy posłani do świata, aby nieść Dobrą Nowinę. Kiedy wychodzę z kościoła po przyjęciu komunii św., Jezus we mnie wychodzi do świata. Kiedy Jezus mówi: „czyńcie to na Moją pamiątkę”, to poleca nam, abyśmy teraz my stawali się chlebem.

Kolejnym punktem Dnia Skupienia była adoracja Chrystusa w Najświętszym Sakramencie. Następnie rozważaliśmy w grupach: Co pomaga mi w bardziej owocnym przeżywaniu Eucharystii? Co mogę wnieść od siebie, abyśmy pełniej przeżywali Eucharystię?

Centralnym punktem Dnia Skupienia była wspólna Eucharystia. Tym bardziej radosna i uroczysta, że podczas niej Joanna Wojciechowska ze Wspólnoty „Słowo” złożyła Przymierze na całe życie. A już zupełnie na końcu oddaliśmy się bez reszty radości przebywania ze sobą, wśród przyjaciół ze Wspólnoty oraz wspólnego świętowania przy torcie. Chwała Panu!

Wanda S. „Wspólnota Św. Szczepan”